- dusić
- dusić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, duszę, dusićsi, duś, duszony {{/stl_8}}– udusić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}, {{/stl_7}}{{stl_22}}zadusić {{/stl_22}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'doprowadzać kogoś do śmierci, uniemożliwiając mu oddychanie (np. ściskając kogoś za gardło, blokując dopływ powietrza do nosa i ust) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dusić kogoś rękami, sznurem. Udusić kogoś poduszką. Lis zadusił kurę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dostając się do dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i ewentualnie powodować śmierć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dusi kogoś dym, kaszel. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}dusić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}– udusić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'gotować (mięso, jarzyny, grzyby itp.) na małym ogniu, pod przykryciem, w niewielkiej ilości wody, tłuszczu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dusić wołowinę. Udusić prawdziwki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}dusić III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przyciskać coś, zwykle ręką': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dusić kapelusz, czapkę, beret pod pachą. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o pieniądzach, złocie itp.: przechowywać zgromadzone, nie wydawać' {{/stl_7}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o uczuciach, łzach, śmiechu itp.: ukrywać w sobie, tłumić, powściągać' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.